10. puer pro civitate Tarvisina
ad cardinalem Grimanum

Divae, quae lavitis comam

Puro Castaliae rore nec alteri

Quam Phoebo sinitis sacrum

Contingi laticem, ducit amabiles

5

Dum vestros medius choros,

Vel cum fastidicis plena volens suis

Miscet pocula vatibus,

Nunc primum teneris ingredior puer,

Si fas est, pedibus nemus

10

Vestrisque admoveo fontibus oscula,

Fretus quo valeam meas

Tanto primitias edere principi,

Isti, qui licet omnium

Splendens Pontificum praeniteat decus,

15

Vtcunque has tenues tamen

Nunquam (quae gravis est ipsius aequitas)

Aspernabitur insolens.

Ergo cui pariter, maxime principum,

Virtus unanimi gradu

20

Fortunae subit et fertur, et omnia

Aequali vice temperat,

Salve, nam prius hoc Aonidum chorus

In tanta tibi deditae

Vrbis laetitia dicere postulat,

25

Dehinc ut quam stabili tibi

Intexant serie stamina virgines

Quae fata at superos neunt.

Nam tu cum vario multa peregeris

Doctrinae studio, diu

30

Sublimi ingenio functus, et hac gravi

Mortales ope iuveris,

Hinc vitae ingrediens mox iter alterum,

Humanum ut foveas genus,

Patrum consilio et munere Maximus

35

Fies perpetuo Pater,

Omnis cui merito pareat et libens

Omnis quem veneretur et

Quem vere solidas continuo vices

Illius gerere autumet

40

Qui coelo ut superis singula prospicit

Sic mortalibus omnia

Aequa pro meritis lance reponderat.