8. ad Daphnin

O qui perpetuo nulli vel amore secundus

Es vel honore mihi,

Cessure et meritis ullo post tempore nunquam

Pectore, Daphni, meo,

5

Accipe quid mediter vel qua deducere vitae

Quod reliquum est studeam,

Ne mihi ad extremum contingat dicere: "Troio

Sero in equo sapimus",

Neve novi quicquam acciderit, quod mente prius non

10

Evolvisse queam,

Sed valeam, siquid veniat spem praeter, id omne

Apposuisse lucro,

Sicque utinam faveat divum clementia coeptis

Propositisque meis,

15

Vt mihi per dextrum directa est orbita callem

Quomodocunque ferar!

Est duplex hominum genus et via bina per illos

Ambiviumque itiner,

Atque utrunque quidem digna se laude tuetur

20

Praesidioque suo.

Sunt qui pervigiles ad agenda negotia nati

Alterum iter teneant,

Qui patriae tendant et cognatis et amicis

Ferre salutis opem:

25

Magnum opus et cunctis memorabile, quale benigna

Tu quoque saepe manu

Tractas et celeri praecurris nomine quosque

Est tibi cura sequi.

Sunt alii quorum ingeniis est semita miris

30

Altera trita modis,

Quis urbis strepitusque forique frequentia certo

Grata animo minus est,

Atque ideo altorum nemorum fluviumque recessus

Quaerere semper amant,

35

Iam quibus inventis dulci requiete fruuntur

Compositisque bonis.

Nec segnes adeo nihil ut mortalibus ipsi

Parte sua inveniant:

His sed in arcano gravium solertia rerum

40

Pectore multa viget,

Qui validum scriptis multo molimine quaerant

Posteritatis opus.

Quos ego, ut ingenii vires patiuntur, amoenis

Insequor usque locis

45

Et modo per summos dextrum perducere colles

Nitor in alta pedem,

Nunc levibus Musis secreta in valle vagari

Laeta per arva iuvat.

Qualis nempe tuis nodo cum spaciarer in agris,

50

Forte ut eram propius,

His oculis illas vidi properantis aquai

Leniter ante caput.

E quibus una, sacro postquam invitaverat acrem

Pellere fonte sitim:

55

"Hinc tibi spes omnis vitae quam concupis", inquit,

"Atque quietis erit.

Haec varios haustus secum et medicamina plura

Vnda salubris habet,

Tristibus et cunctis animi valet una mederi

60

Sollicitudinibus."

Dixerat, at flexis genibus veneratus adoro

Mox ego pronus aquam.

Atque avidus summo tetigi vix ore liquorem,

Cum subito invaluit

65

Maior vivendi curis procul illa voluntas

Et mihi certa magis,

Quam mihi dii faxint propriam, ne forte relabar

Amplius, ut soleo,

Alterius vitae in fluctus agiterque procellis

70

Horridioris aquae.