26. paraenetice ad reginam Hungariae Beatricem de Aragonia

Si Fortuna ferox immeritam premit

Nec dotale sinit per facinus frui

Regno, consilium quod tibi uiuida et

Virtus iam peperit diu,

5

Non hoc pectoribus propuleris tuis

Innatos animos aut sapientiam

Quaesitam studii peruigilis uice

Et curae docilis simul.

Neue inuicta mihi deficias, precor,

10

Sed mens illa malis cedere nescia

Componat Latiae corda uiraginis

Fortunae procul ictibus.

An nescis hominum condicionibus

Subiectosque duces regnaque fortia?

15

Fortunae serie nec fore disparem

Irum uel Priami genus?

Versat caeca larem pauperis et casam,

Non reges patitur stare perenniter

Summis ima rotans, illa nec inspicit

20

Discrimen fera stemmatum.

Quod si fata neges ferre sororibus,

Tu sortemque tribus respueris datam,

Quid prodest pietas, quid placitis, rogo,

Insudasse iuuat patrum,

25

Voluisse et ueterum mille uolumina?

Quid fulsisse thori bis tibi regii

Taedam quaeque tulit iura thalassio

Consumpsisse iugalia?

Quid pubesque ferox cordaque Pannonum

30

Emollita tibi quidue domus iuuat

Tot suffulta bonis auctaque regibus

Gradiuo duce et auspice?

Quae si cuncta grauis temnit adhuc dolor,

Nec sistit gemitum, scito quod est potis

35

Emendare dies praeteritae luis

Et culpae mala noxiae.

Illa et compedibus crus graue subleuat

Extorremque suo conciliat solo.

Sceptra ipsa dies te quoque forsitan

40

Pactis restituet semel.