Angelo Poliziano Iliadis Homerice libri quatuor liber III, eleg.

Testo base di riferimento: I. Del Lungo, 1867

Cura dell'edizione digitale: Federica Giacomin


Ad Laurentium Medicem elegia

Tu quoque praelustres Medicum subiture penates

      Compita qua latas explicuere vias,

I, liber, ausoniae mondum vetus incola terrae;

      I, pete sublato tecta superba gradu.

5

Illic invenies qui lydi signa leonis

      Qui sancta etruscas pace tuetur opes:

Illum tu celso praesignem vertice nosces;

      Ne dubita, certas porriget ille notas.

Et sive argutis sociantem carmina nervis

10

      Offendes, clario carmina digna deo;

Sive fluentini turba stipante senatus

      Versantem patriae pondera magna suae;

Siste, liber, moneo, procul inde, et comprime gressum,

      Comprime fraenatos ore tacente modos.

15

Inde ubi te capitis nutu dextraque vocarit,

      Haec illi nostro nomine dicta refer:

Maxime Laurenti, syllanae gloria gentis,

      Laurenti, medicae nobilitatis honos,

Ille tuus vates qui me per turbida duxit

20

      Aequora, qui longum carpere iussit iter;

Quo duce, romuleas nuper delatus in oras,

      Effugi argolicos per freta longa lares;

Quique meum semper memori solet ore referre

      Te placida fratrem substinuisse manu;

25

Ille tuas, inquam, vates me mittit in aedes

      Qui referam grandi tristia bella pede.

Et rogat excipias blando mitissime vultu,

      Vt liceat pleno fundere vela sinu.

Quod si maeonia non iunxit carmina plectro,

30

      Nec potuit tanta bella sonare tuba,

Quid mirum? Saevi dudum fera munera Martis

      Aggreditur, tenui non adeunda pede.

Ante cupidineas plectro leviore sagittas,

      Ante pharetrati luserat arma dei:

35

Nunc opus est graviore lyra, dum nostra referre

      Bella cupit latiis emodulanda sonis.

Si tamen ipse regas puppim, si carmina vatis

      Detineant aures qualiacumque tuas,

Contrahet angusto validas in pectore vires,

40

      Et pede non humili dardana bella canet.

Inde ubi Maeonium latiis invexerit oris,

      Excipiet fortes area maior equos,

Attonitoque tuas cantabit pectine laudes;

      Materiam sacri carminis ipse dabis.

45

Tum, Volaterra, suis iterum vexabere chartis,

      Nequicquam celsis edita culminibus:

Pergama, Tantalidae bello superata bilustri,

      Aeternum Danais iam peperere decus;

Sed tibi, vix unum cum Delia iunxerat orbem,

50

      Perfidiae ponas nunc Volaterra dedit.

Interea, magni divinum carmen Homeri

      Dum referet, timidae dirige vela ratis;

Annue victuris conanti intexere chartis

      Proelia maeonia concelebrata lyra.

55

Sed iam longa mora est: dextro, liber, omine curre;

      Exciderintque tibi ne mea iussa cave.

Namque ego, siquid habent vatum praesagia veri

      Quos avium cantus et vaga penna monet,

Auguror excipiet blando Laurentius ore.

60

      O faveat nostro Cynthius augurio!