17. in eumdem

Ante erat informis, Laurens, tua patria truncus,

      Nunc habet ecce suum, te tribuente, caput.

Namque tuis nimia est frenata licentia nuper

      Legibus: hoc patriae quis neget esse caput?

5

Caeca fuit quondam tua dicta Fluentia: sed nunc

      Cuncta, oculos ille te tribuente, videt;

Ocia namque piis statuisti dulcia musis,

      Quas patriae veros dixeris esse oculos.

Consilium dic esse aures, quo consulis illi.

10

      Quod fugit insidias te duce, nare valet.

Cum dederit largas illi tua dextera fruges,

      Os habet: hoc totum patria corpus alit.

Impensis ductuque tuo Volaterra repulsas

      Accepit leges: haec sua dextra fuit.

15

Pene puer laevamque manum clypeumque dedisti,

      Cum tuta a misera seditione fuit.

Praemia certa manent iustos, rata poena nocentes:

      Hisce urbem pedibus comprobat ire Solon.

Praeterea auratos posito squallore capillos

20

      Compsit, et aurata candida veste nitet:

Hoc decus educti templorum ad sidera sumptus,

      Hoc Medicae praestant ardua tecta domus.

Sic patriam gignis, Laurens, educis et ornas,

      Patria sic vero te vocat ore patrem.