63. ad divum Laurentium Medicem

Parce, precor, Cosmae stirps inclyta, parce dolenti,

      Si quandoque meus fert maledicta liber:

Nec mihi lingua nigra est, nec dens rubigine tinctus,

      Publica sed ledunt me malefacta nimis.

5

Insequor haec igitur, ne vana sequatur agatque

      Plebs ea: clam peragat qui mala semper agit.