12. ad eandem

En, mea, iam dulces, uxor, rediere kalendae,

      Nos sua ad arma quibus Celias alma vocat.

Dum favet haec castris subeamus: non iubet illa

      Immunem Astypalen nos domuisse iugi;

5

Non haec Barceos gaudet superare feroces,

      Nec sua in extremos ferre trophea Scythas.

"Cymbia sint enses, crepitus volo vestra sit ignis

      Classica, colluctans vulnera lingua dabit;

Sit thorus aequor" ait, "fuga lintea". Quid, mea, quaeso,

10

      Vita, sedes? Fugias: insequar hostis ego.