11. in cupidinem veniam in se et vindictam
in Serenam somno advenienti captam exposcens

Iusserat hesterna me luce Serena, maritus

      Ni venit, hac una nocte subire thorum.

Laetus eo tenebrisque solo data protinus ortis

      Signa cano, nec adhuc limina clausa patent.

5

Quid faciam? Discedo miser cuculumque cubili

      Insedisse reor, nec tamen ille fuit.

Parce tyroneo, puer o venerande, timori,

      Parce quod, heu, fugi protinus inde rudis!

Nemo repente valet cautissimus esse: creavit

10

      Sors praeceptores, discat ut artis inops.

Nundum ego pervigiles ad flavae limina noctes

      Dum Phoebus didici ducere surgat herae,

Nundum ferre Iovem nocturnaque nubila, nundum

      Lachryma scit clatros frangere longa truces:

15

Non me Pegasides, mea cura, sopore puellas

      Imponi suetas perdocuere gravi.

Stultus ego nimiumque miser, mihi protinus omnis

      Cessuros aditus rebar iterque thori;

Iam ferus exciderat Nasonis portitor et quae

20

      Multa puellatum detinuere moras.

Heu heu belligeri cur non mihi ius fuit, a quo

      Virgo duos somno capta repente tulit?

Cur minime licuit virga reserare potenti

      Hostia qua Chione lumina victa dedit?

25

Certe ego non duri timuissem coniugis ora,

      Ianua nec votis sisteret arcta meis:

Protinus at thalamis ruerem secretus, et ante

      Libarem teneris oscula parva labris,

Ante sinus leves tumidumque licentius inguen

30

      Rimarerque omni corpora nuda pilo;

Tandem, ubi frigidulo cecidisset acumine linguae

      Excussa, hic somnos conquerar atque moras.

Quid tamen haec? veniam delictis posco Serenae:

      Illa, puer, nervis, illa petenda tuis!

35

Caedite fallentem, superi, sic ius cupit, illam,

      Caedite Celiaco numina culta iugo:

Illa soporifero devicta liquore quievit,

      Nec querulum trepidi sensit amantis iter,

Illa moras omnes vetuit, nec signa roganti

40

      Praebuit absentis clausa fenestra viri.

Improba cur somno deiecit lumina? cur ve

      Ante minus statuit pignora iussa fores?

Cur tenues nunquam solitosque excussa sussuros

      Audiit et motae murmura nota serae?

45

Pronus ego dominaeque timens fera limina praeceps

      Deserui, ne mors perderet una duos,

Atque aliquis forsan stringebat pectora, dum me

      Ridet et heu nimium specto salutis opus;

Forsan ibi risus fuerant stupidusque verebar

50

      Siqua inspexisset nuncia lingua mali:

Me rea sustulerat miserantem coniugis ira

      Inque mea forsan parte iacebat amans.

Increpat haec etiam timidoque minatur amoris

      Dissidium, nec me limen adisse putat;

55

Quin mea diverso iunxisse suavia lecto

      Asserit et tenera verberat ora manu.

Singula quid referam? victus parere nocenti

      Cogor et iratam pronus adire prece.

Parce, puer, verbis aures adhibere nefandis:

60

      Omne in me precium malo Cupido ruat!