Nicodemo Folengo elegiarum liber, 9

Testo base di riferimento: C. Cordié, A. Perosa, 1990

Cura dell'edizione digitale: Daniela Marrone


9. ibi ostendit se cum ab amore
discedere vellet magis captum esse

Mens erat ardentes extinguere pectoris ignes

      Et pueri gemina frangere tela manu:

Iam mihi nec dominae lusus nec forma iuvabant.

      Causa sed abscessus deerat honesta mei.

5

Huc trahor accensus partes visurus in omnes

      Siqua sub occulto corpore menda latet.

Forte manu imposita malae vix lumina iactis

      Clauserat aestivo fessa calore togis:

Lina thori eiicio tacitus totumque pererro

10

      Corpus et ante oculis multa negata meis.

Lactea purpureas cingebant nubila malas:

      Virgineus quali surgit ab ore pudor!

Non ebur exacta cervice decentius aut aes,

      Quo ferus insudat Thrax Alybae ve pater,

15

Non rosa lucidior niveis rubicunda labellis,

      Brachia non Scythica deteriora nive;

Durius invictis adamantibus uber et ora

      Ignarum tenerae prolis inire cibo;

Ruga fuit nusquam, nullus fuit undique villus,

20

      Rimmulaque in minimum vix femur exit inops.

Perditus ac lapsae mentis procul immemor haesi

      Protinus inque leves colla ruere sinus.

Sensit, et extentis trepidum cita condidit ulnis,

      Plurima post tandem iurgia paxque data est.

25

Fige, puer, nec parce tuis dum fibra sagittis

      Ferveat et Siculo fortius igne cremet!

Laetus amo; sint rubra novo quae corda tepescunt

      Fulmine: fige sinu dum pavor omnis eat!

Non ego dum domina foveor vim conquerar Orci:

30

      Fige, nec Hermeti iunctior ortus amet!