Nicodemo Folengo elegiarum liber, 7

Testo base di riferimento: C. Cordié, A. Perosa, 1990

Cura dell'edizione digitale: Daniela Marrone


7. ad lascivum lectorem

Perlege, quid dubitas, mollis, procedere, lector?

      An subtraxerunt ethea longa pedes?

Perge, quid averso spectas, age, carmen ocello

      Meque putas votis imposuisse tuis?

5

Huc ades, haud Drusi thalamos Celerisque tribunal

      Discet ibi Martis vincula quisquis amat;

Non ego Virginii, vultus non tela decori

      Quem ve senis traxit lectio sola canam;

Nulla ibi turrigeram trahet alto e fonte Cybellen,

10

      Nec fluvium sacris cribra secunda ferent,

Non ibi flamma leges cui cinxit carbasa, non qui

      Indibili iuncto reddidit aere thorum;

Hinc Phyrnes abeat victor, coma nigra recedat

      Quaeque pia Elvinae tangere lina queunt.

15

Flava Serena mihi curae, decus illa libello

      Suggerit, illa modos ingeniumque facit:

Illa rudes chartas tribuat cuicunque legendas,

      Inque meo nomen gratius ore ferat.

Iam dare servicium lubet insanire sibique,

20

      Iam mihi non casti foemina virque placent,

Iam Veneri praebere manus in vincla, Serenae

      Iam iam stat fastus imperiumque pati.

Et quis in argutos queat arma Cupidinis arcus

      Tollere, quae flammis corda subire negent?

25

Illesum Alcides omni quem robore misit

      Suppositum stellis scaeva noverca premens,

Ictus Acharnaniae bis praelia pertulit orae,

      Nec trepida rubuit ducere pensa manu;

Barbara lascivo turmas prostravit Atridae

30

      Praeda, nec Eaciden nil nisi traxit amor;

Sola Iovi Herculea tumido rate Gratia somnum

      Impulit, Argolicis dum dea poscit opem.

Multa licere minus sibi novit et inspicit omnis

      In peiora tamen praecipitatur amans.

35

Iam lege securus, iam nostros, lector, amores

      Disce, sit et nobis dextra Serena roga.