Gerolamo Bologni epigrammata familiaria 2, 12

Testo base di riferimento: Th. Sacré, 2003

Cura dell'edizione digitale: S. Di Brazzano


12. de sua tristitia

Sollicitis frustra caelum mutatur inane,

      Mens eadem ruri est quae modo in urbe fuit.

Affectata diu turbantes otia curae

      Hinc illinc surgunt; nil loca grata iuvant.

5

Nunc mihi succurrit quam grandis filia, quam sint

      Angusta nati condicione duo,

Quam simul ingentes augescant undique sumptus,

      Quam fiant inopi lucra minora foro.

Exhilarant animos Tempe non Thessala tristes;

10

      Curae absint: quovis dulce manere loco est.