1. ad uxorem

Tendimus ad metam, coniux, redituraque numquam est

      De semel amissis hora vel una brevis.

Horis saltem aliquot vivamus tot quibus anni,

      Tot quondam noctes, tot periere dies.

5

Imprimis animi affectus sedemus inanes,

      Vel ruat a summo culmine tota domus.

Saeviat hostis agro, miles bacchetur in urbe,

      Omnis eat belli sollicitudo procul.

Nil nisi quod sit opus nostros quaeramus in usus

10

      Absit et insanae crimen avaritiae.

Cum sic vixerimus, poterit tum vita putari;

      Vita fovens curas mortis habenda loco est.