38. ad illustrissimum Phredericum
domini Ferdinandi invictissimi regis Neapolitani filium

Regia progenies, genitoris grande verendi

      Germen et Ausoniae nobile sidus humi,

Virgineo quamvis timeat suffusa rubore

      Iudicium tanti Musa subire ducis,

5

Nota tamen pietas generosi principis illam

      Tollit, et audaci me facit ore loqui.

Illa verecundae vires animumque Thaliae

      Praebet Apollineae non aliena lyrae.

Inter enim fereris virtutum rara tuarum

10

      Munera Castalias excoluisse deas.

Publica sic totum volitavit phama per orbem

      Te dea dum celebrem reddit utraque plaga,

Scilicet hac series et aviti sanguinis ordo

      Inclytus excelsa dote carere nequit.

15

Ne qua tuis summae titulis pars laudis abesset

      Haec quoque divinis gratia mixta bonis.

Magnanimos sileam proavos ne longior ordo

      Fiat ab antiqua nobilitate mihi.

Praeteream partos diverso ex hoste triumphos

20

      Et tot Aragoniae prisca trophaea domus.

Belligero mihi cura satum Mavorte parentem

      Sola sit invictum commemorare ducem,

Qui seu pace opus est positis mitissimus armis

      Itala secura regna quiete regit,

25

Seu fera pro patrio sunt bella gerenda decore

      Non nisi perdomito victor ab hoste redit.

Martia non illo sapientius agmina quisquam

      Dirigit hostiles insidiasque cavet.

Quo duce Caudino si circumsessa tumultu

30

      Vsave Cannensi tempore, Roma, fores,

Non hostile iugum miles subiisset inermis,

      Corpora non Lybico caesa tot ense forent.

Parthenopen sceptro domitam tenet ille superbo

      Totaque quot populos Graecia maior habet.

35

Imperio dubites an prole beatior extet

      Fortuna tantum iuris utraque tenet.

Regnum habet immensis extentum finibus amplum

      Oenotriasque suo numine versat opes.

Praeclaram genuit sobolem cui rector Olympi

40

      Stellantis cupiat maximus esse pater,

Quam dea Gradivo malit peperisse feroci

      Prole Venus formae conveniente suae.

En tibi quae facies! roseo qui fulgor in ore?

      Ambrosias ambit gratia quanta genas!

45

In te divini maiestas sacra parentis

      Integra ab attonita gente colenda viget.

Miramur sacros humano in corpore vultus

      Intonsum possint qui decuisse deum.

Dii faveant igitur coeptis, quas tendis ad oras

50

      Sidera longinquum fausta sequantur iter

Cumque tui reditus felix advenerit hora

      Incolumis cupido restituare patri.