Gerolamo Bologni Candidae libri tres 2, 16

Testo base di riferimento: C. Griffante, 1993

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


16. Glycerem scortum elegans
quo delectari consuevit adduci iubet

Nata Syracusio Glycere formosa parente

      Est celebris, magnum cui domus ante forum.

Saepe solet nostros lenire vocata labores

      Blanda vel Hippolytum docta movere trucem.

5

Quae mihi lasciva quotiens dedit oscula lingua

      Excidit e tristi pectore quicquid erat.

Flava comas et odora sinus vultuque sereno

      Binaque in illustri sidera fronte micant.

I, puer, atque meo nutu Charideme iubeto

10

      Me petat ut posita protinus illa mora,

Expectanda diu Tyrios ne sumat amictus

      Neve comas rapido torqueat igne velim.

Condita pyxidibus medicamina mille relinquat

      Mentitum tarda neu petat arte decus.

15

Ingenuos tantum celet velamine vultus

      Garrula nec tacitae sit comes ulla viae,

Compita ne nostri cras fiant plena pudoris

      Neve ego sim digito quem fora plena notent.

Namque ubi contigeris felices limina valvae

20

      Intrabis facilem iussus inire domum.

Protinus occurrent laeta tibi fronte ministrae

      Quas socias priscae Thaidos esse putes,

E quibus haec citharam plectro percurret eburno

      Concutietve agili cymbala pulsa manu,

25

Illa Cytoniaco Phoebeos pectine crines

      Ornabit nudo conspicienda sinu.

Blandior aut festas ducet Faustina choreas

      Phyllis et arguta carmina voce canet,

Aut Lalage collo cupidi pendebit amantis

30

      Lasciva et niveo vulnera dente dabit;

Mille voluptates quacunque in parte videbis

      Nec curis aliquem tristibus esse locum.

Ipse feres dominae chari mandata Bononi

      Proque tua pretium sedulitate feres.