13. Ruffam puellam rarissimam
adversa patris valetudine maerentem consolatur

Sollicitat superos pro charo Ruffa parente

      Languidus indigno dum iacet ille toro.

Vota facit lachrymis in honesta cadentibus ora

      Altaque virgineas tollit ad astra manus.

5

At si quis divum mortalia pectora curat

      Nec vacua est alti regia celsa poli,

Numina sollicitis succurrent victa querelis

      Et genitor natae munere sospes erit.

Phoebe, salutiferae primus qui cognitor artis

10

      Diceris et lustras lumine cuncta tuo,

Affer opem: castae cura est tibi si qua sororis,

      Hac non Dictynnae gratior ulla comes.

Ferre humeris solita est Cressam succincta pharetram

      Dum fugat attonitas fessa Diana feras.

15

Affer opem, vireat nullo sic frigore laesa

      Laurus et intonsas vinciat illa comas.

Sic Phaethonteas Clymeneia populus umbras

      Lugeat, Oebalidem tempora verna ferant.

Desine, quid laceras crispos, mea Ruffa, capillos?

20

      Perveniunt ungues in mea corda feri.

Aurea quid lachrymas fundis sine fine per ora?

      Sanguinis, heu, ferme corpus inane mihi est.

Fata pio talem metam si dura parenti

      Ante diem plena constituere colo,

25

Nequicquam quereris, mea lux, violare sororum

      Stamina vel summi non potuere dei.

Illius exstincti fungar vice teque tuebor

      Vt pater, officio damna repende meo.