8. Paulo Marso poetae illustri narrat quo casu
maioribus Bononiensibus natus
urbem Tarvisium patriam habeat

Marse, facis nostro senior qui tempore Marsus

      Credatur superas ut repetisse domos;

Qui seu grandiloquo cantas fera carmine bella

      Maeonii vatis crederis ore loqui,

5

Seu canis insanam versu leviore Cytheren

      Dura potes dulci saxa movere sono,

Vnde genus priscaeque mihi sit gentis origo

      Iamdudum nostro carmine nosse cupis.

Ne me Bentivolo genitum de sanguine credas:

10

      Nobilitant parvam stemmata nulla domum,

Invenias ubi turpe tamen nihil atque pudendum,

      Impia paupertas presserit usque licet.

Sola mihi laus est umbras Heliconis amoeni

      Aonii fontes et coluisse iugi.

15

Felsina virtutum studio celebrata vetusto

      Vrbs fuit Hetrusci prima caputque soli.

Mox quod possideat bona cuncta, Bononia dicta est,

      Seu magis a Bois Gallica nomen habet.

Expulit haec proavos civilia bella perosos

20

      Horrida dum patrias vertit in arma domos.

Tarvisium Venetas inter memorabilis urbes

      Fulgebat populo, moenibus atque situ.

Inde tulit clarum Venetae provincia terrae

      Nomen, id emeruit scilicet illa decus.

25

Sedibus hanc patriis profugi petiere relictis,

      Credibile est magnos id voluisse deos.

Sic mihi Tarvisium patria est, Butinica Silisque

      Sic sunt carminibus pegasis unda meis.

Sic mihi pro gemino Parnasi colle colendus

30

      Montellus Bromii cura domusque dei.