Gerolamo Bologni Candidae libri tres 1, 2

Testo base di riferimento: C. Griffante, 1993

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


2. puellam Candidam nuper iratam queritur
amori suo minime respondere

Illa dies, qua sum fatali captus amore

      Haesit et in vacuo pectore flamma rapax,

Fusca, suum Phoebo radiis minuente vigorem,

      Nec mihi consueta luce serena fuit.

5

Hac mihi crediderim sidus micuisse sinistrum

      Exitiique horam praemonuisse mei.

Perfide sic igitur servas promissa Cupido?

      Ah pereat posthac si quis amare volet.

Durus et asper eram nullaque domabilis arte

10

      Omnis et in pectus vana sagitta meum.

Me mihi servitii tandem spes mitis ademit

      Et posui placido colla novella iugo.

Nec levitas culpanda nimis mea: fortior ista

      Fraude capi, hac poterat durior arte capi.

15

Par mihi Ledaeae facies oblata puellae

      Dicitur attonito qua placuisse Phrygi.

Quam miro flavos collegerat ordine crines,

      Area quam laetae candida frontis erat!

Certabant oculi flammis caelestibus acres

20

      Accendit rapidas unde Cupido faces;

Labra rosas, dentes ebur, aurea mala papillae

      Vincebantque genae lilia, colla nives.

Obtutu facilis primo vultuque modesto

      Laeta decensque hilari risus in ore fuit.

25

His ego blanditiis laqueos pellectus inivi,

      His usa est aliquot vafra puella dies.

At me felicem fortunatumque putabam,

      Nec iuvenum in patria laetior ullus erat.

Nunc feror huc illuc stimulis agitatus amaris

30

      Et levis in gravia est taedia versus amor.

O utinam primis clausissem raptus in annis

      Servatos nobis ad mala sola dies!

Tum mea debuerant fatales fila sorores

      Solvere, nec pulla stamina nere colo.

35

Sors mala mortalis tandem mihi cognita vitae

      Quae fortunatos non sinit esse diu.

En ego, qui felix teneri modo miles amoris

      Bellica sub miti principe signa tuli,

Cui modo dilecta favit cum matre Cupido

40

      Praetulit et cunctis Candida fida procis,

Exul agor dominae clausumque relinquere limen

      Cogor et a surda protinus ire domo.

Cum videt ex alta me Candida saeva fenestra

      E nostro celeri diffugit ore pede,

45

Aut caput ornatum post lignea retia condit

      Frustratum ridens praetereuntis iter.

Seu dum templa petit chara comitata parente

      Occurro latas obvius ante vias,

Opponit nostris immitia carbasa votis

50

      Celatas velo circueunte comas.

Quoque magis latet illa, magis furiale videndi

      Flagrat et insano pectus amore perit:

Sic iam poturus fugientis Tantalus undas

      Optat, et in vanas porrigit ora dapes.

55

Discrucior miseroque incendia pectore verso

      Acrius inque dies me ferus urget amor.

Saepe cor inviso procul est a corpore et amens

      Absentem in dominam mens mihi fixa manet.

"Sic nunc illa sedens thalamis inclusa pudicis

60

      Palladiam facili pollice versat acum;

Et sic ingenuis manibus velamina pingit

      Candida compositas implicitura comas;

Sic tenui charam nutricem voce salutat

      Sic fovet et matris saecula cana piae".

65

Haec ego, quaeque aliquis nimio vesanus amore

      Confusa secum volvere mente solet.

Nocte tamen peius gliscenti torqueor igne,

      Nocte nec ad curas aptior hora vacat.

In viduo patior mendacia somnia lecto,

70

      Mollia saepe meus colla lacertus habet.

Vlteriora pudet linguam narrare pudicam,

      Eveniunt quanvis ulteriora mihi;

Vana sed elusae Veneris simulachra cientur

      Et levis optatum mens sibi fingit opus.

75

Sic male vexato curis gravioribus atra

      Nocte datur Phoebo nulla micante quies.