Michele Marullo hymni naturales 2, 6

Reference basis text: A. Perosa, 1951

Editing of the digital edition: Ketty Peruch


6. Marti

Antiqua Codri progenies, licet

Hinc arva bubus mille teras tuis,

Hinc dite seponas in arca

Quicquid Arabs vehit aestuosus,

5

Frustra clientum dinumeres greges

Et consulari praemia purpurae,

Frustra renidentes curules

Et veterum decora alta patrum,

Ni cuncta prudens dis referas bonis:

10

Hos nocte, castis hos precibus die

Supplex adores, hos in omne

Tempus opem veniamque poscas,

Nec vero, siquid durius accidit

(Quae multa vitae fert varius tenor)

15

Spem praeter, iccirco labare

Relligio pietasque debet.

Nam nec perenni terra viret coma

Et saepe sudo nunc capimur brevi,

Nunc frustra inundantes procellae

20

Terrificant redeunte sole.

Quare, tot olim quanquam opibus patrum

Excussi Etrusco carpimur otio,

Dic, sancta, dic, Clio, parentum

Laude patrem solita Gradivum,

25

Heu, tot suorum quem miserae iuvant

Clades, repulso Strymone Thracio

Tectisque Byzanti superbis,

Tristia dum fovet arma Turcae.

Sed quid benignae non faciunt preces?

30

Forsan minarum desinet hic quoque

Iam tandem et oblitus peracti

Respiciet propior nepotes.

Tunc me nec Orpheus carminibus pater

Aequet canentem nec pecorum deo

35

Laudatus aestiva sub umbra,

Multiloquae fidicen Camaenae,

Quanquam sonoris hic fidibus rudes

Duxisset ornos et vaga flumina

Frenasset, hunc dignatus ipse

40

Vltro epulis decimaque Phoebus:

Sed plena solvens pectora numine,

Dicam arma, plectro dicam adamantino

Currus et adversa iacentem

Cuspide terrigenam cohortem,

45

Cum, saeva cunctis bella timentibus

Superque moles molibus additas

(Sic prima nil virtus perhorret!)

Mars cuperet tamen arma solus,

Mars tunc Olympo primum oculis patris

50

Admissus, alta sub Rhodope puer

Haemoque adhuc suetus leones

Cominus exagitare aprosque.

Vt vero cunctos ancipitis mali

Concussit horror Terraque partubus

55

Superba crescebat sereno

Iam propior propiorque coelo,

"Quid, o, quid annos digeritis rudes?

An sic creari nil" ait "ab Iove est"

Paean, "o aeternum carentes

60

Morte dei et bone rex deorum?"

Simulque et ensem dat puero et galeam

Aeratam et hamis undique nexilem

Auroque loricam trilicem,

Aeolii Steropis laborem.

65

Excepit omnis regia plausibus,

Primusque nutu Iuppiter annuens

Terrasque concussitque coelum,

Cynthe, tua domina invidente.

Et iam profanae versae acies retro,

70

Iam Terra monstris ipsa suis gravis,

Aeterna quid distent caducis

Senserat et manibus Tonantis

Contorta Rhoeti fulmina fraxinis,

Iam laeta signo sancta deum cohors

75

Redibat audito receptus,

Arma Iovis pariter canentes:

At non receptus ille nec imperi

Audit verendi signa, sed improba

In caede perstabat ferocum

80

Impatiens animorum et irae,

Ni iam tum et annos et pueri Venus

Mirata dextram, nec faciem minus,

Complexa germanum benignis

Aurea continuisset ulnis.

85

Salve, et virorum Mars pater et pater

Armorum, et olim (si merui modo)

Da, quaeso, da, Gradive, pulchraque

Ob patriam atque inopina fata.