3. Stellis

O saepe rerum perpetuas vices

Mirata mecum, dic, agedum, dea,

Stellas et influxu tenaci

Cuncta iubar variare pollens.

5

Nam, sive mundi prima orientis et

Ruptis creatos ilicibus viros,

Cum primum in ignotas recessit

Gleba recens animata formas,

Seu longa deinceps saecla revolvimus,

10

Hinc omne principium omnibus, hinc modus,

Quaecunque vitali sub aura

Sol videt exoriens cadensve;

Hinc tot beatis terra nitet bonis,

Hinc inquietis semina fluctibus,

15

Hinc ros et hymbres, hinc sororum

Stamina perpetienda cunctis.

Nam, cur inerti numina nenia

Et nocte frustra obtundimus et die

Iovemque ridentem precesque

20

Totque supervacuas querelas?

Colendus ille est: sed trahit omnia

Vis saeva fati turbinis in modum aut

De monte torrentis nivali

Praecipites rapientis ornos,

25

Ipsoque patrum semine protinus

Haurimus aevi laeta dolenda, nec

Discedit a prima supremus

Lege dies variatve discors.

Atque hic paterno gaudet humum bove

30

Vertisse et ulmis nectere pampinos,

Hic arma sectatur tubasque,

Hic Cypriae melior carinae;

Alter benignis syderibus potens

Repente clarum tollit humo caput,

35

Daturus exemplum ruina

Forsitan immoderatae habenae;

Ille, ominosa sic rapiente vi

Astrorum, honestos dedecorat patres

Et parta maiorum labore

40

Dilacerat male faustus heres.

At ipsa coelo lucida sydera

Affixa cursus deproperant suos,

Secura privati laboris,

Dum stet opus solida catena

45

Naturae et aeterni imperium Iovis

Fixum per omnes lege dies data,

Gaudentque nil prorsus relinqui

Alterius moderandum habenis.

Gaudete, Noctis progenies sacra,

50

Stellae beatae: nos procul a domo

Quae fata nascenti dedistis

Interea miseri feremus.