53. de Maximiliano Caesare

O felix nimium dies,

Vere digne mihi Threicia nota,

Tandem sospite Caesare,

Qui flexo veluti victima poplite

5

Pene conciderat modo

Tincturus gladios sanguine civicos,

Ni motus prece publica

Fecisset facinus Iuppiter irritum.

Heu, nil cautum homini satis:

10

Nam, quid tela virum, quid miseri Adriae

Vitamus freta turbida

Autumnosque graves febribus annuis,

Si peiora manent domi

Et non tuta suo regia Caesari est?

15

Quam prope et Pudor et Fides

Momento periit nudaque Veritas,

Quam prope Ingenii vigor

Virtutisque capax dextera splendidae!

O saltem his superi malis

20

Contenti, facili dchinc ope sospitent

Tandem vindice dextera

Purgantem iuvenem tot Nemeis sola,

Tot praesepibus efferis

Humano saturis sanguine iam diu!