31. ad tabellam

Parva, sed nimium tabella felix,

Quae vultus dominae refers cupitos

Et nunquam mihi dura, acerba nunquam,

Fronte nescio quid nuis serena:

5

Vt te conspicio libens et ora

Mille Amoribus aucta Gratiisque

Agnosco! ut genulas meae puellae,

Vt caros libet intueri ocellos,

Quos dari cuperet sibi Dione!

10

En cape, en violasque cinnamumque

Et mixtas casiae rosas rubentis:

Cape olim tibi destinata serta,

Quae vides lacrimis madere nostris.

Tu suspiria longa, tu dolentis

15

Posthac accipies graves querelas

Et praesens poteris videre flentem,

Quem nec mensa iuvat petita frustra

Nec somnus tegit aut quies ocellos.

At vos interea, labella cara,

20

An est cur ego pressa non resuggo

Et centum fero basiationes?

Sed quis tam subitus refulsit ignis?

Quae te fax, bona, corripit, tabella?

Nosco incendia dura, nosco flammas,

25

Quas de pectore convomo aestuanti:

Mea isthaec, mea culpa; ego scelestus,

Qui te dum temere osculis fatigo

Et iuncto iuvat ore commorari,

Saevo pectoris halitu perussi.