7.

Omnia cum venti damnosaque grando pararent

      Vertere, nube polos imbre tegente solum,

Pro segete alma Ceres pro vite gemebat Iacchus

      Proque sua tristis arbore Pallas erat,

5

Te, princeps, populi plusquam tua damna movebant

      Quaerebasque pia flectere voce Iovem.

Quis credat quod non concesserat et tribus et diis,

      Erubuit meritis ille negare tuis,

Proque datis inopum turbae cultuque sacrorum

10

      Expulsa rediit candida nocte dies?

Nunc aliquis dubitet quam sit, te principe, felix

      Quum tua, dux, pietas auferat arma Iovi?