6. ad Ludovicum Sfortiam

Cum modo constratos armato milite campos

      Cerneret, expavit pax, Ludovice, tua.

Et mihi: "Surge", inquit, "circunsonat undique ferrum:

      Me meus eiecta conditor arma parat.

5

Te rogo, per Veneti sanctissima iura Senatus,

      Occurre ingenti, si potes, exicio".

Tunc ego: "Pone metum, Dea, te Ludovicus adorat,

      Numine plus gaudet quam Iovis ille tuo.

Nec tu bella time: simulacra et ludicra sunt haec:

10

      Misceri hoc tantum convenit arma loco.

I nunc, et coelo terras cole, diva, relicto;

      Sin minus, hic pro te sufficit: alta pete,

Sfortiadasque tuos terra defende marique,

      Et belli et pacis artibus egregios".