131. de Hyla ad Pomponium Laetum

Vt flos impresso languet contusus aratro,

      Vt riget amissa spina relicta rosa;

Sic mihi sordet Hylas vitio pollutus iniquo,

      Et penitus toto decidit ex animo.

5

Decidit albus Hylas, fuscus successit Iollas;

      Hic solus nostro dignus amore fuit.

Est aliquid libasse simul Permessidos undas,

      Musarumque choris applicuisse manum.

Languet amor, tenerae quem iunxit gratia formae,

10

      Quem peperit virtus alma, perennis erit.