130. Michaeli Vitezio

Blandus Amor faciles nobis iam suggerit alas,

      Iam mitem ambobus se dedit alma Venus.

Est tibi flavus Hylas ardor, mihi fuscus Iollas;

      Ille tibi sensus abstulit, iste mihi.

5

O quotiens posui (dulce est meminisse malorum)

      Ante fores dura flebile corpus humo.

O quotiens vacuo prostratus uterque cubili

      Noctem perpetuis traximus in lachrymis.

Ac nunc deliciis fruimur sine fine beatis;

10

      Ducimus optato tempora colloquio.

Oscula carpuntur, lepidi cantantur amores,

      Tractantur facili dulcia plectra manu.

Quod si perpetuo maneant haec gaudia nobis,

      Spernamus superi tecta superba Iovis.