112. Maximiliano, serenissimo Romanorum ac Vngariae Regi

Non primum tumido est ausus se credere ponto,

      Ignota secuit qui rate primus aquas;

Sed vicina levi tentavit stagna carina,

      Mox dedit Ionio libera vela salo.

5

Sic timet hybernis agitatas fluctibus undas,

      Proxima nec linquit littora nostra ratis.

Ast ubi fata dabunt, medium sulcabimus aequor;

      Tunc tua longinquis fama vehetur aquis.

Teque feram rapido qua surgunt aequore calpes;

10

      Qua rubet Eoi mobilis unda maris.

Nunc licet exigua videar freta radere cymba,

      Vincit rostratas haec mea cymba rates.