105. ad eandem

Nullane te pietas morientis, perfida, tangit?

      Nulla movent animum Numina laesa tuum?

Crudelis, duris multo crudelior ursis,

      Durior et ferro, durior et lapide.

5

Saevitia vincis silices, adamanta, ferasque?

      Vt reor, in duro pectore marmor habes.

Non, non humani te progenuere parentes,

      Sed lupus, aut dura rupe leaena ferox;

Et genita in sylvis, nutritaque lacte ferino,

10

      Et tibi quae tribuit ubera, tygris erat.

Crudelis, tantos nunquam miserata labores,

      Nunc satia nostris pectora saeva malis.

Tot mala nam patior, quot coelo sidera fulgent,

      Aethera quot volucres, quot vehit amnis aquas.

15

Si quis erit, cunctos misera qui mente dolores,

      Et genus omne mali noscere poscat, amet.