111. de quodam sene

Discite iustitiae quid vis, quid foedera possunt

      Sancta, quibus tantum crimina saeva placent,

Carnificis mactare viros quos more cruenti

      Et foedare pio sanguine tela iuvat.

5

Rusticus, annosa gravis anxius atque senecta,

      Ibat ad urbani regia tecta soli

Qua Verona caput caelsis levat ardua muria

      A laribus parvis exiguaque domo,

Forte gerens curvam qua Bacchi munera falcem

10

      Agricolae nimium luxuriosa secant.

Ecce, videt geminos torquentes ora latrones

      Comminus immiseri spicula dira senis.

Armatos inter iuvenes vir solus, inermis,

      Debilis, exhausto corpore, quid faceret?

15

Aeacidem Priamus num vinceret, Hectora Nestor?

      Non decet exangues Martius ensis avos.

Nunc hunc, nunc illum feriens Libycis velut arvis

      Vngue ferus timidas ut leo dente feras

Et tandem rapiens illis quas strenuus hastas

20

      Gestabant, madidam sanguine fecit humum

Vulneribus fodiens amborum pectora crebris,

      Dum cecidit fato caesus uterque pari.

Vis fuit haec superum, voluit sic Iuppiter ille

      Omnia qui iusto corrigit imperio.

25

Denique clara scelus dirum virtus fugat, armis

      Qui cecidere senis, non cecidere senis.