44. ad eundem

"Castalios quondam latices mihi, Phoebe, solebas

      Spargere Dircaei fontis et ambrosiam

Et mihi divinum facilis praestare furorem

Illum quo Latiae iam cecinere tubae.

5

Nunc mihi sancta tui clauduntur limina templi,

      Pellor et a montis culmine virginei

Nec licet e tantis et tot mihi fontibus undam

Sumere quae media turbida valle fluit".

"Non est quod doleas, nam te celebramus, amamus,

10

      Sed dare quae data sunt munera quis poterit?

Plectra, comas, citharam vati concessimus uni

Et quodcumque nemus Castalis unda lavat.

Nos habet et nostros Aurelius unus honores,

      Solus habet lauros, numina solus habet.

15

Vis mea quae fuerat vates dispersa per omnes,

Vnius in solo pectore maior erit."