7. de bello Gallico

Flare solet Zephyri placidum quo tempore murmur,

      Flat ventus Scythici qui venit arce poli;

Phrixeae fulget coelo quo portitor Helles

      Mense, pluunt largas Piscis et Hircus aquas;

5

Nix cadit aurati pingunt cum gramina flores

      Tristis et infandum flet Philomela nephas

Ad Latium veniat ne Gallica turba beatum

      Caelsaque magnanimi Caesaris aula cadat:

Et vos, Ausonii reges, in vestra movetis

10

      Pectora victrices Marte furente manus,

Quaeritis ut saevum rapiat vel limina vulgus

      Itala, sub duro vos premat atque iugo.

Eia, age martigenae soboles generosa Quirini

      Agmina Romana barbara pelle manu.

15

Iungantur Veneti castris tua castra leonis;

      Italiae solus qui pater arma gerit.

Nunquid adhuc Gallis credis, Florentia? Florem

      Si bene caeca putas diripuere tibi;

Et tibi fulva tuum rapuere Neapolis aurum,

20

      Dona, greges, mensas, iugera, vasa, domos,

Vincetis, fugient hostes; quid corde timetis

      Sollicito parent quis sacra regna Numae?

Astra favent vobis, Venetus favet atque senatus.

      Nihil contra Venetos astraque summa potest.