Panfilo Sasso epigrammaton libri 2, 60

Testo base di riferimento: M. Dussin, tesi di laurea Università degli Studi di Padova, 1987-88

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


60. ad eundem

Cum legis Hetrusci divina poemata vatis,

      Divinum sacro pectore numen agis

Et velut Euboicis veniens tunc doctus ab antris

      Non sacra mortali carmina voce canis;

5

Sed, Iovis et superum narrans oracula, dicis

      Quae deceant superos, quae quoque verba Iovem.

Si roseos Laurae vultus moresque pudicos,

      Ante oculos Laura est pulchra pudica tuos,

Si miseri flammas caecum si vulnus amantis

10

      Exardens patitur vulnera caecus amans;

Detegis affectus, declaras gaudia, luctus

      Exprimis et propris spemque metumque modis.

Verius et referas amborum corda, simulque

      Fecerunt illi fecit uterque sibi.

15

Splendida si rursus Franciscus ad astra rediret,

      Elysii linquens regna beata soli,

Noscere te melius sua carmina disceret atque

      Se decus et mores candida Laura suos.