Panfilo Sasso epigrammaton libri 2, 54

Testo base di riferimento: M. Dussin, tesi di laurea Università degli Studi di Padova, 1987-88

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


54. querula lamentatione recenset loca
iampridem amanti iucunda

Fons sacer rivo vitreo per herbas

Qui fluens murmur virides amicum

Concinis sonno: mea lux, meum cor

Qua manet ora?

5

Arbor excelsis super astra ramis

Quae caput tollis Satyros amena

Protegens umbra: mea lux, meum cor,

Qua manet ora?

Mons iugis pulcher, nemus et beatum

10

Quod tegunt laurus, coryli, cupressus,

Fagus et myrti: mea lux, meum cor

Qua manet ora?

Prata quae fertis thyma, quae marathra,

Lilium, thymbram, violas, anetum,

15

Quae rosas, mentham: mea lux, meum cor

Qua manet ora?

Aura quae dulci resonas susurro,

Arborum frondes quatiens virentes

Cum furit Titan: mea lux, meum cor

20

Qua manet ora?

Fons niger, latis viduata ramis

Arbor, obscuri iuga montis, herba

Arida et pratum, coryli, cupressi,

Aura valete!

25

Vos Venus spernit tener et Cupido,

Nox tegit densis tenebris opaca

Sedibus postquam mea lux, meum cor

Non manet istis!