Panfilo Sasso epigrammaton libri 2, 12

Testo base di riferimento: M. Dussin, tesi di laurea Università degli Studi di Padova, 1987-88

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


12. dolet nimis pertinaciter
ab amore vexari mortales

Horam temporis haud beatus unam

Candenti valeo notare gemma.

Iactatus variis, miser, procellis

Huc illuc, veluti levis carina

5

Ventos cum tumida ferus caverna

Cunctos Aeolus impulit furentes.

Pulsat me Venus impudica coesto,

Exurit calidis proterva flammis,

Astringit laqueo, fodit sagitta,

10

Tundit, dilacerat, quatit trahitque.

Si sylvas peto, poscit illa sylvas,

Si fontem, liquidas natat per undas,

Si pontum, levat et premit rudentes,

Temonem moderatur et gubernat,

15

Si Martem sequor, induit cruentam

Loricam, caput horridum Medusae.

Semper denique quo gravi dolore

Cogar ducere fletibusque vitam

Ingratam miseris, it et moratur

20

Quo gressus ago, qua moror vel ora.