9. de morte Ioanni Pici Mirandulae

Picus amor Phoebi, cui se concesserat omnis

      Permessi liquido quae dea fonte bibit,

Cui totam Pallas dederat se, sacra verendi

      Iussaque facundo qui Iovis ore refert,

5

Aurea sex lustris migravit ad astra peractis,

      Iussissent illum non quia fata mori,

Sed quia natus erat phoebeas disceret artes

      Vt: tantum summa cur deus arce tonat,

Cur densae glomerantur aquae glacialibus oris,

10

      Cur riget aeterno frigida bruma gelu,

Sydereus rapido cursu cur volvitur axis,

      Cur colit arctoum parrasis ursa polum,

Sydera quod firmet pondus, iubet illa moveri

      Quae virtus, superis tecta quis alta dedit,

15

Quid mare sit, quid sit tellus, quid lucidus aer,

      Flammea vis semper cur loca summa petit,

Quid Deus est, causae cunctarum denique rerum

      Noverat, et quantum noscere quisque potest

Et genus humanum patitur. Super astra rogavit

20

      Ire gravi linquens sub grave corpus humo.

Mortuus est igitur poterat plus vivere Picus

      Non quia, sed quia plus discere non poterat.