47. extinctae animae spetiem praebuisse
amicae imputat

Vox decidit si forte mihi, si faucibus haerens

      Non dedit appositos frigida lingua sonos,

Desine mirari: dominae sub pectora nostrae

      Cor volitans, volitans fugerat atque anima.

5

Vox animae ventus nihil est nisi, verba calore

      Aera robusti cordis agunt tenuem.

Mirari potius debuit quod verbula fudi,

      Nam mirum est quotiens mortua res loquitur.