Antonio Geraldini carmina, 6

Testo base di riferimento: J. F. C. Richards, 1966

Cura dell'edizione digitale: Cristina Zanatta


6. ad Antonium Posbonellum, virum ingenui studii peritissimum

Luteo stratis roseis amictu

Arce Tithonus residens Eoa

Vidit uxorem rutilas agentem

Voce quadrigas.

5

Tum senex divam Phrygius nitentem

Strinxit infirmis mediam lacertis,

Eius infigens teneris labellis

Oscula mille.

Lucifer stellis radians fugatis

10

Nuntius genti rediit caducae,

Mane praedicens croceum recenti

Praevius ortum.

Iam levis summas movet aura frondes

Arborum, ponto veniens ab alto,

15

Et quatit florum tremulum cacumen

Omnia lustrans.

Ales et rubra niger ipse crista,

Excitans somnis homines sepultos

Dulcibus lucis cecinit propinquae

20

Versibus ortum.

Vocibus silvae querulis virentes

Omnium late volucrum resultant,

Et cavae valles avium canora

Carmina reddunt.

25

Corpus e pictis thalamis quietum

Iam vigil tollas, iubeo, poeta,

Et domo pellens tenebras inertis

Lumina funde.

Hic velim sumas Phariam papyrum,

30

Sive membranae bicoloris orbem,

Sepiam nigram calamosque leves

Posce lyramque.

Mox canas sollers fidibus Latinis,

Quos heri dulces modulos canentes

35

Legimus, quondam quibus usa fertur

Lesbia Sappho.

Sic tuis gratus venies amicis,

Gloriam cautus celebrem parabis;

Sic eris nostro memorandus aevo,

40

Clarus ubique.

Sic nigras mortis tenebras opacae,

Sic ratem cani fugies Charonis,

Pallidos umbras, Stygiam paludem,

Tartara pulla.

45

Thracius vates citharae potenti

Calluit cantu scopulos movere

Collibus raucis Rhodopes et altas

Ducere silvas.

Dum petit sedes Erebi nigrantes,

50

Coniugem tristi revocavit Orco,

Saeva placavit numeris sonoris

Pectora Ditis.