Gerardo Maurisio cronica, 5

Testo base di riferimento: G. Soranzo, 1914

Cura dell'edizione digitale: Tiziana Brolli


5.

Mens tua sublimis supra gentes eminet alte,

      Grandius ingenio nec tibi nomen inest.

Eceline nobilis, digne coronari,

Cuique favent omnia, quibus imperari

5

Valet infra desuper terra quoque mari.

Salva salutiffera tibi profectura,

Cui tocius Marchie stat commissa cura,

Nunc te laudat merito quevis creatura:

Tu, dominus rerum, cum sis lux alta dierum

10

Et cui posse datur, nunc maxima subpeditare

Ac qui de parvis maxima sepe facis,

Laudes Christo refferas tuo creatori,

Qui te fecit placidus nunc Imperatori,

Per te rogent Dominum angellorum chori.

15

Vivas, vivas tempore longo salutari,

Tibi nunquam valeat quis equiparari

Et in fine valeas plenius beari.

Ista dixit Vicentinus,

Est qui modo peregrinus

20

Et Gerardus nominatur,

Vt a cunctis cognoscatur.

Vel Albericus, albus ricus, nuncupatur,

Quia cunctis dicior vere nominatur,

Qui divinam gratiam cum humana tenet,

25

Nichil sibi defficit dum in illis heret.

Sicut facit Albericus,

Est qui dicitur albus ricus,

Dives est hic vere dictus,

Sit a Christo benedictus.