18. cursus asinorum

Quales Parrhasiis feruntur arvis

Vel quales vetus educat Rheate,

Tales Roma dedit benigna asellos

In spectacula tam probata circi

5

Et certamina pulchra Borgiani.

Hos cum carceribus suis locarent,

Partim foemineos maresque partim,

Ruditus petulans repente montis

Implevit pecus alta Vaticani;

10

Mox e carceribus caterva laxis,

Non desiderio coacta palmae,

Sed desiderio coacta asellae,

Hac illac ruit omne per theatrum,

Rudens, immemor et proterva cursus,

15

Iam sessoribus absque tota currens,

Quos excusserat antequam subiret

In circi medias petulca partes:

Horum pars rediere magna retro,

Pars portas petiere consuetas.

20

Vnus de numero magis peritus,

Cui vates Asinariam studenti

Plautus legerat atque ruminarat,

Iam cum saepius ad fores palati,

Ad quas praemia meta sustinebat,

25

Multum furfuris ante devorasset,

Illuc cum modo sarcinas ferebat,

Et ventris studiosus et recordans,

Recto tramite mox viam resumens,

Circi quod reliquum fuit peregit

30

Et, dum se solitos referre credit

Pastus furfureos, tulit bravium.

Hoc quid, dicite, quid putatis esse?

Succedunt bene cuncta Borgianis!