3. Raphael Zovenzonius poeta

I, mea Musa, vocat Gorgis, qui rure beato

      Vivit, ad ambrosias i, mea Musa, dapes,

Pallas ubi Liberque pater docteque sorores

      Cunque corymbifera pulcher Apollo coma.

5

Vescimur incoctis nos glandibus, arrida fontes

      Lingua bibit, vilem dat mihi terra thorum.

Squallidus Illyricis versabor solus in antris,

      Solus agam miseros te sine, Musa, dies.

I, pete foelices, foelix mea Musa, penates,

10

      Est mihi cum duris fas habitare feris.

Cur contraxisti frontem? quid abire recusas?

      Quid premis amplexu flens mea colla tuo?

Non ego te mittam, mea sis comes usque licebit,

      Desine iam lachrymis sollicitare genas.

15

Tu veniam nostre dato, candide Gorgi, puelle,

      Que sine me non vult limine ferre pedem,

Amplius et nostram nolis tu arcessere Musam

      Ad te vel mecum, Gorgi, venire iube!