51. eulogium in funere clarissimi viri Cosmi Medicis
patris patriae a senatu populoque florentino dicti
Sic mala fata bonos rapiunt nec parcitur ulli:
Posse igitur sanctos credo perire deos.
Ergo instat cunctis indevitabile fatum
Vt possint etiam numina sancta mori.
5
Tene, pater patriae, potuit, sanctissime Cosme,
Atropos audaci corripuisse manu?
Parca maligna tuam valuitne invadere vitam?
Quis deus huic tantum iuris habere dedit?
Dicite, Pierides, sacras quae Gorgonis undas
10
Et nigrum colitis fronde virente nemus,
Dicite, Pierides, nostro date carmina Cosmo
Certatim et tantum concelebrate virum.
Nunc magni oris opus, nunc totum Helicona, Camenae,
Pandite ut exiguo crescat in ore sonus.
15
Hic vos infernis potuit revocare tenebris
Cum vestrum fuerit semper ubique decus.
Tunc sic illacrimans nulla redimita corona
Emisit querulos Calliopea sonos:
Heu tuscis quantum est terris splendoris ademptum!
20
Occidit ausonii gloria quanta soli!
Pectora maesta suis tundat Florentia palmis:
Orbata heu quanto est patria sancta viro!
Curia maesta patrum ploret sanctusque senatus
Certatim et lacrimis irriget ora piis.
25
Et pueri invenesque fleant matresque nurusque,
Parvulus in cunis vagiat ipse puer.
Fundite, Sillanidae, lacrimas populariter omnes
Et nihil heu! tanta non sit in urbe dolens.
Quam demissa iuba est nullusque in crinibus extat,
30
Nullus in etrusci fronte leonis honor,
Sed iacet et maestis rugitibus aera pulsat
Et notat insanis unguibus ora leo.
Heu quanta etruscis instare pericula cerno,
Tirrhenae quantum decutientur opes!
35
Namque fere omnis decoquet argentaria mensa,
Credat ut iratos lidus habere deos.
Sed Medices Cosmus si tempore viveret illo
Non premeret tuscas tanta ruina domos.
Nam quod non vidit magna sapientia Cosmi,
40
Mortales omnes hoc latuisse putem.
Pace mihi liceat priscorum dicere, talem
Non produxerunt saecula cuncta virum.
Divitiis fama ingenio virtute fideque
Huic nemo ex priscis aequiperandus erat.
45
Saepe licet tristem decantet Sparta Licurgum,
Neoclidem quamvis attica laudet humus,
Et tu qui Vehios armis, pietate Faliscos
Iussisti Aeneadum subdere colla iugo
Fabritius. quamvis Pirri contempserit aurum
50
Pauper et incompta Curius ille coma,
Arma Iovi quamquam suspendit opima Feretrio
Claudius et Paenos contudit ense feros,
Quamquam exultantem libicis iuveniliter armis
Continuit lenta Maximus ille mora,
55
Scipiadasque licet tribuit quibus Africa nomen
Inseruit superis fama secunda deis,
Seque licet iactent tristi gravitate Catones,
Et Scauri insignes aedilitate ferant,
Sis ternis quamvis clarus, Pompee, triumphis
60
Et nomen magni traxeris inde licet,
Devicit Gallos Caesar, subiecit Hiberos
Et mauri quamquam contudit arma Iubae,
Non tamen hos poteris magno componere Cosmo:
Qui talem poterunt aequiperare virum?
65
Hi sunt nimirum praeclari fortibus armis,
Vni sed numquam tanta fuere bona.
Hic fuit ex omni recte uirtute beatus,
Et tamen heu! Lethes pocula nigra bibit,
Plangite, Castaliae, infestis nunc pectora palmis,
70
Et nunc maestitiae conscia signa date,
Crinibus et sparsis flentes celebrate, Camenae,
Nunc Medicis Cosmi triste ministerium.
Delius ecce suam citharam deponit Apollo
Vixque potest lacrimas ille tenere genis.
75
Nec lugere deum est sed luctus cogit acerbus
Laurea de niveis demere serta comis.
Hic sacros coluit vates, hic aurea nobis
Caesaris Augusti saecla redire dedit.
Egregios illa non tempestate poetas
80
Maiori affecit Caesar honore meos
Quam Medicum proles scriptorem amplectitur omnem,
Nec desunt doctis praemia digna viris.
Non sic tuscus eques nostros veneratus alumnos
Vatibus aoniis praemia tanta dedit
85
Quam Medices Cosmus, nostri tutela decori
Dona dedit doctis doctus et ipse viris.
Hic quoque philosophos multa gravitate verendos
Fovit, grammaticos fovit et historicos,
Nec non astrologos et amavit rhetoras omnes,
90
Et quicumque alia nobilis arte fuit.
Dicite, caelestes, caeli qui templa tenetis,
Quis vobis dederit munera plura pius,
Verius aut Christi quis relligionis amator
Extiterit: divos aequiperasse puto.
95
Hic est qui cunctis construxit partibus orbis
Aere suo aeternis candida templa deis
Quae dispersa simul si tu componere velles,
Vix caperent phrigii moenia celsa Remi.
Quid dicam Marci reverendi numinis aedem?
100
Quam Medices Cosmus condidit aere suo.
Proh dolor! hic nobis, hic diversoria Musis
Condiderat variis tota referta libris.
Aonii montes et thessala, cedite, Tempe,
Et loca que grais sunt celebrata modis,
105
Cedant magnifici fulgentia tecta Luculli,
Marmoream quamvis struxerit urbe domum,
Mole licet stupida tumidum constraverit aequor,
Aequarit montes et iuga celsa licet.
Nam si quam Fesulis Medices in montibus aedem
110
Struxerit, aspicies, illa minora putes.
Quod si Laurenti miro splendore lacunar
Et totum templi conspiciatur opus,
Nullus erit qui non Capitoli praeferat arci
Hoc quo nil toto pulchrius orbe reor.
115
Atria quid referam Fesulis subfulta columnis
Luminibus stupidis suspicienda viris?
Me citius tempus quam copia deseret ipsa.
Hunc quis divinum non putet esse virum?
Dixerat et magno pectus constricta dolore,
120
Conticuit mediis exanimata choris.
Tempus erat rapido cum terra ardore dehiscit
Et sicca arescunt arva perusta siti,
Cum per nemei ferventia tergi leonis
Ductaret celeres sol rubicundus equos,
125
Vltima cum Cosmo Parcae sua fila legebant,
Extremum Medices novit adesse diem:
Advocat egregium natum proceresque verendos,
Languidus et sacro sic dedit ore sonos:
Vixi et quod tribuit spatium natura, peregi,
130
Desinite impositas exsuperare colos.
Mors sua quemque manet, mortales nascimur omnes,
Omnibus inferni est ianua aperta Iovis.
Vos igitur proceres et tu, carissime fili,
Sit patriae sanctae maxima cura, Petre.
135
Publica privatis semper potiora putetis
Tollere si tuscum vultis ad astra decus.
Extirpate malos, iustos attollite cives,
Praemia sint meritis cuique parata suis.
Sic poterit celsos Astrea relinquere caelos
140
Et vestras iterum sic habitare domos.
Tollite civiles omnes ex urbe furores,
Sit procul insanae seditionis amor.
Exitiale odium subito sedate, priusquam
Subscitet ingentes parva favilla focos.
145
Non de divitiis certet cum divite dives
Quis possit plures continuare domos,
Iustitia sed enim conetur vincere iustum
Iustus, sic fortem vincere fortis amet.
Aemula virtutis nempe haec certatio prodest,
150
Inflamat cives ad meliora suos.
Sitque animus liber nullique obnoxia culpae
Mens ut quod verum est cernere pura queat.
Horrida sanguinei vitetis semina belli,
Pacis honoratae semper ametis opus.
155
Sumere cuique licet sed bello imponere finem,
Non cuicumque licet non nisi victor erit.
Exitus est dubius, Mars est communis et hora
Vrbinus insigni clade ruina datur.
Externus sed si vos contra insurgeret hostis
160
Vt florentinos depopuletur agros,
Vt Piccininus quem nos constravimus armis,
Et quisquis tuscum terruit imperium,
Tunc vos conducto potius seu milite lido
Pellite ne priscis degeneretis avis.
165
Vincatis ratione hostes, superetis et armis,
Lidius ut multo crescat honore leo.
Debellate malos, subiectis parcite tota
Vt vestris cedat finibus Ausonia.
Numina sancta favent iustis, odere superbos,
170
Felicem nullum per scelus esse sinunt.
Has artes retinete quibus Florentia possit
Per decus ausoniis reddere iura viris.
Nunc postquam vitam caelestia fata reposcunt,
Non mea marmoreus contegat ossa lapis,
175
Nec longa incassum ornetis mea funera pompa,
Quod terrae est, ipsi reddite corpus humo.
Credite marmoreis etiam data fata sepulcris,
Nos immortales gloria sola facit.
Vix haec ediderat gelidos cum spiritus artus
180
Liquit et empirei sidera celsa petit.