50. eulogium in funere Lisiae formosae puellae
Ergo per elisios sine me, mea Lisia, campos
Tam celeri perges funere rapta mihi?
Te nimium heu teneris Parcae rapuere sub annis,
Proh superi! tantum sustinuere nefas.
5
Crudeles divi, crudelia numina Parcae,
Tam subito quid vos hanc rapuisse iuvat?
Quid iuvat immitum respondeat una sororum
Veloci filum subsecuisse manu?
Vix ternis lustris binos haec addidit annos,
10
Ibit ad infernos non reditura lacus.
Dic ubi, Phoebe, tui latuerunt carminis artes
Exanimes possunt quae revocare viros.
Heu pia formosae et morientis verba puellae
Flectere tam duras non potuere deas.
15
Irrita quin etiam templis mea vota fuerunt
Flectere tartareum quae potuere canem.
Nec prece nec lacrimis nec carmine motus Apollo est:
En frustra curam vatis habere ferunt!
Parcite, caelestes, et tu mihi, candide lector,
20
Impia si laedunt carmina nostra deos.
Aut superi non sunt aut non mortalia curant,
Falluntur stulta credulitate viri.
Lisia, ten potuit stigiis adoperta tenebris
Mors rapere, et sanctae nil valuere preces,
25
Vota nihil miserae matris, nil vota sororis,
Nil lacrimae fratris, nil pia vota patris.
Quod magis admiror, viridis nil profuit aetas
Quin cito tartareas illa subiret aquas,
Nil valuit, quamvis esset sibi, candida forma
30
Posset quae magnum sollicitare Iovem.
Ecce iacet feretro sine vita corpus inane:
Quis poterit lacrimas ore tenere pias?
Sed quis non flendo crudelia sidera dicet
Aspicere hoc tantum quae potuere nefas?
35
Quis non infestis contundet pectora palmis?
Quis non immites dixerit esse deos?
Haec erat in terris Flamettae forma secunda,
Durior ista tamen, mitior illa fuit.
Quid faciam? quo me, Verine miserrime, vertam?
40
Haec adimens curas gaudia quanta dabat!
Spiritus hic desit, tantum narrate dolorem,
Dicite, Parnasi turba canora sacri.
Ne querulis pudeat disponere carmina nervis
Vt reddat maestos barbiton icta modos.
45
Inferias tali meritas conferte puellae,
Qualem vix aetas protulit ulla patrum.
Spargite nunc passos per cignea colla capillos,
Et lacrimae innumerae maesta per ora fluant.
Purpureisque rosis innectite lilia busto,
50
Rideat ut verno tempore semper humus,
Et laurus circum vireat nativaque mirtus,
Desuper assiduo carmine vernet avis.
Suspiretque pius praeter sua busta viator
Et madidis oculis distica nostra legat:
55
Lisia sum, lector, teneris extincta sub annis
Quae florentini fama decoris eram.