48. visio qua Clio se obiurgat
ne lucri causa Musas relinquat

Memnonis aethereo pulcherrima mater Olimpo

      Iam fessa oceanos compulit astra lacus,

Cum subito ante oculos nostro consistere lecto

      Et tales Herato est fundere visa sonos:

5

Tune potes dulces, Verine, relinquere Musas?

      Tune potes nostros spernere, amice, choros?

En cui daphneam nimphae intexere coronam,

      En cui porrexit pulcher Apollo liram?

En cui pegasides sacrum gustare liquorem

10

      Concessere deae Calliopeque parens?

Et tua tirrhenas inter Flametta puellas

      Aeternum per me nomen habere potest.

Me duce felices inter numeraris amantes

      Purpureusque tibi me duce favit Amor.

15

Ah, nunc verbosas velut unus rabula leges

      Insanique potes iurgia ferre fori?

Ferre potes litum strepitus turbamque latrantem?

      Tu potes in tanta vivere barbarie?

Ad quid non auri cogit scelerata cupido?

20

      Mortales ad quid, sordide questus, agis?

O vanas hominum mentes, o pectora caeca

      Quae sint pro multis sollicitata malis!

Turbida qui fragili percurrunt aequora cimba,

      Qui nec praecipites extimuere notos,

25

Non horrent letum digitis vix quinque remotum,

      Sed pelagi illudunt monstra nefanda trucis.

Quique natet avidis mergendi piscibus esca,

      Quos voret horrendo Scilla maligna sinu,

Tantus amor nummi et crescendi cura peculi est,

30

      Vt properent celeres ad sua fata dies.

Sacra fames auri infecit, proh Iupiter! omnes,

      Vt sacer Aonidum praetereatur honor.

En age, si vitae tibi cura est ulla futurae,

      Et dulcis laudis pectora tangit amor,

35

Divitias alii per mille pericula quaerant,

      Quae sint fortunae mobile vulgus amet.

At tu, Pieridum miro perculsus amore,

      Carmina apollineo da celebranda choro,

Dixit et in tenuem dilapsam per aera fugit,

40

      Discessu argute sed sonuere lirae.