1. ad Laurentium Medicem
Qui modo, Laurenti, miro inflamatus amore
Flamettae lusi carmina multa meae,
Grandia nunc ausum tragico cantare coturno
Me vetuit prolis facta Cupido tuae.
5
Tune audes, inquit, Medicum describere gesta,
Gesta maroneis vix referenda sonis?
Perque Thetim audebas fluviali currere lembo
Quae foret aequoreis mersa phaselus aquis?
Linque haec, aeschileis quae sunt ornanda coturnis,
10
Vnus et aligeri miles Amoris eris;
Ne pigeat castris meruisse Cupidinis aera,
Hinc poterit tolli nomen ad astra tuum:
Sub duce me multi aeternum sunt nomen adepti,
Quorum perpetuo fama perennis erit.
15
Nos quoque phoebeum vati inspiramus amorem
Et dat apollineo nunc Venus ore loqui.
Callimacus querulo formosam carmine Lidem,
Et cecinit Sapho docta Phaona suum,
Lusisti infamem, miserande, Licorida, Galle,
20
Dixisti Nemesim, culte Tibulle, tuam,
Cynthia carminibus blandi est celebrata Properti,
Nasonis versu pulchra Corinna viget,
Lesbia praedocti modulis cantata Catulli
Gaudet ab extrema posteritate legi.
25
Nomine pastoris formosum lusit Alexim
Qui cecinit phrigii tristia bella ducis,
Ast niveam Lalagem venusina natus in urbe
Dixit, et hic alios carpere doctus erat,
Divino Laurae tyrrhenus amore Petrarca
30
Cantavit gallae lactea colla suae;
Per me turba viget clarorum maxima vatum
Quae nunc letheis mersa lateret aquis,
Et te militiae volitantis taedet Amoris
Et pudet in castris signa tulisse meis?
35
Me duce cum magno superi meruere Tonante
Et quisque illorum praemia magna tulit.
En age, materiam dabimus tibi versibus aptam
Et Medicum maior gesta poeta ferat.
Iurgia blanditiae lacrimaeque precesque minaeque,
40
Est elegi proprium carminis istud opus.
Te minime ignavum formosae virginis ardor
Nec tota residem stertere nocte sinet.
Errat desidiam si quis vocabit amorem;
Credite, nullus amans desidiosus erit.
45
Nunc me, Laurenti, aggressum maiora Cupido
Dicere nequitiam compulit ipse meam.