25. quod amori succumbat ratio
Spes et amor cogunt rursus servire puellae
Iocundoque iterum subdere colla iugo.
Hinc ratio atque animus Veneri contraria surgunt,
Et nimis hostili pugnat urerque modo.
5
Quid fiet de me timeo: vincetne Cupido?
Nimirum in nostro pectore victor erit.
Alatus deus est, gravidas gerit ille pharetras
Aureaque occulte spicula torquet Amor,
Nec quisquam vitare potest: prius ossibus haerent
10
Fraxineos arcus quam sinuasse putes.
Non missa a Partho tantum letalis harundo
Dum fugit incauti militis ora fodit.
At si quis puerum caecumque vocabit Amorem,
Iudicium sani non habet ille viri.
15
Nemo cupidineas poterit vitare sagittas.
Nullus ab insidiis tutus Amoris erit.
Colchida quid referam aeripedes flamamque vomentes
Carminibus magicis perdomuisse boves?
At non ardorem cantatis Iasonis herbis
20
Extinxit, crevit tosta per ossa calor.
Tu quoque quae nautas mutasti in monstra pelasgos
Aurea sensisti praepetis arma dei,
Falce nec ad lunam lectum tibi gramen aena
Profuit, et iuvit carmen inane nihil.
25
Sed te decepta, licet esses filia solis,
Sulcavit vitreas callidus hospes aquas.
Quid nunc te memorem, proles generosa Tonantis,
Nempe pharetrato subcubuisse deo?
Tu fera nemei domuisti monstra leonis
30
Ydraque te metuit tartareusque canis;
Omnia vicisti, tenero nunc servis Amori,
Factus et es servus qui modo victor eras.
Cur te, Phoebe, canam mutatum turpiter ora
Pastorem vili delituisse casa?
35
Sed quid ego incipio magnos numerare triumphos,
Cum toto notus pervolet orbe puer?
Magne puer, si quis spernat tua regna superbus,
Tam ferus imperium sentiat iste tuum.
Ille tibi iam mitis erit supplexque rogabit
40
Ne faculis uras pectora dura novis.
O si me vultu aspiceret Flametta sereno
Et vellet dici quae modo dicta mea est,
Tunc ego Persarum ditissima regna recusem:
Improbus insanas quaerat avarus opes,
45
Hic inhiet dulces miserae ambitionis honores,
Iste regat multos, me mea Flama regat.
Flamea me niveis teneat formosa lacertis
Et vos cum vestris, regna, valete malis.