7. ad Leliam Tranchedini vatis amicam

Parce tuo vati, precor, o pulcherrima rerum,

      Lelia, ne tantum saeviat asper amor.

Ille tui formam cecinit moresque genusque,

      Fama tui ut fines transeat Italiae.

5

Non niger ille dies, non ullum substrahet aevum

      Lucentes oculos, sydera bina, tuos.

Te nunc formosam venturaque saecula dicent,

      Vatis eris quoniam carmine nota tui.

Quis nosset Nemesim? Quis nunc te, Cinthia, ferret

10

      Forma celicolas exuperasse deas,

Si Nautae aut culti tacuissent scripta Tibulli?

      Vtraque letheis mersa iaceret aquis.

Candida disce igitur sanctos adamare poetas,

      Et Tranchedino, Lelia, parce tuo.