7. eulogium in obitu Phylippae Corsinae

Vidit ut aflictum moribunda Phylippa maritum

      Et lacrimis natos ora rigare piis

Fundentesque imo suspiria pectore natas

      Et tristi moestas flere dolore nurus:

5

"O dulcis coniux, tanto indulgere dolori

      Quid iuvat? Ah, precibus fata movere putas?

Venimus ad metam vitaeque peregimus annos,

      Lurida iamque oculos mors volat ante meos.

Nil timeo, quamvis me me dolor urgeat ingens,

10

      Qualem inferre solet mortis acerba dies.

Vita dat ingentes animos sine labe peracta:

      In coelo hinc maius spero videre bonum,

Hinc est quod nullis inferni tetrior umbris

      Quaelibet horrescat mens scelerata mori.

15

Si qua potest dici foelix hic foemina, iure,

      Bertolde, a cunctis una, Phylippa, vocor,

Coniugio, natis, nuribus pompisque nepotum,

      Divitiis, fama, nobilitate potens.

Sed dicant alii de me; scis, optime coniux,

20

      Qua servata fide sint sacra iura thori.

Quinquaginta annos foelix concordia rexit

      Inter nos sanae foedus amicitiae.

Preterea me tota domus moriente superstes

      Permanet in summo constabilita gradu.

25

Sunt mihi tot natae, tot, pignora cara, nepotes;

      Turbarunt mentem funera nulla meam.

Vnum vix habuit foelicem Roma Metellum,

      Cognatae cuius ossa tulere manus.

Vos quoque nunc longis circum mea corpora pompis

30

      Statis; sed tristem ponite moestitiam

Foelicemque obitum vultu celebrate sereno,

      Cum mea confestim mens fruitura Deo est.

Te quoque non longo, coniux, post tempore cernam,

      Inter honoratos conspiciende tronos.

35

Quare, age, pone, precor, tristem de pectore luctum,

      Invidisse meis ne videare bonis.

Vos, dulces nati, moestum refovete parentem,

      Vt videat vestros longa senecta dies.

Siquid habet iuris mater, iubeoque precorque

40

      Impia ne patrias vexet Erimnis opes.

Auget in inmensum foelix concordia censum

      Fraternaque Deo est nil caritate prius.

Nec fidum quemquam vobis sperate futurum

      Si frater fratres oderit ipse suos.

45

Maiorem colat ipse minor, maiorque minorem

      Defendat, qualem cura paterna solet.

Has precor impendi supremo in funere gratas

      Exequias: concors sit sine labe domus".

Nec plura ad natos; crucifixum amplexa, "Memento",

50

      Dixit, "Christe, mei; tu, mihi certa salus,

Suscipe nunc animam meque isto carcere solve

      Exentamque ad te, Christe, venire iube".

Dixit, et ad superas migravit spiritus arces:

      Dextitit in gelido corpus inane thoro.