15. ad illustrissimum Mathyam, regem Pannoniae

Siqua tuas aures novitate vocabula ledunt,

      Da veniam: poterant non secus ista cani.

Primus ego aonio, princeps, de vertice Musas

      Deduxi, ut Christi numina sacra colant.

5

Plurima mordaci delevi carmina lima,

      Vt stet inofensus relligionis honor.

Cantavi aeterni genus innarrabile Christi,

      Quoque modo fuerit virgo Maria parens;

Vt se sponte dedit tortoribus, ut cruce passus,

10

      Sanguine qui lavit crimina nostra suo.

Scripsimus heroum foelicia funera Christi,

      Sanguine qui celum commeruere suo.

Hos ego laudavi: reddent mihi premia, reddent

      Cum stabo eterni iudicis ante tronum.

15

Simonides Scopam ditem laudavit et ambos

      Tindaridas: quis nam praemia plura dedit?

Scilicet hi: vitam conservavere poetae;

      Argenti Scopas bina talenta dedit.

Quid fore confido, si prosunt numina falsa?

20

      An Christi heroes dona minora dabunt?

Haec est materies nostri, rex magne, libelli:

      Heroum gestis gloria mista tua est.