Ugolino Verino epigrammata 4, 14

Testo base di riferimento: F. Bausi, 1998

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


14. amici Dei vexantur in hac vita
ne ament terrena

Vexari nunquid Christi miraris amicos

      Sitque adversa bonis resque secunda malis!

An sacra mentitur divinae pagina mentis?

      Hec fore veridico vaticinata sono est

5

Exilium, tormenta, famem, ludibria, ferrum,

      Et mala discipulos plura manere suos.

Rebus in adversis probat, ut fornacibus aurum,

      Excoquit et lentae semina nequitiae.

Quis sine peccato vivit? Contraria culpae est

10

      Gratia, nec tenebras splendor amare potest.

Punitur quandoque malus, sed durat et, instar

      Mancipii illato verbere, peior erit.

Vexaturque bonus: "Merui, pater optime", dicit;

      Tunc instar medici dat Deus antidotum,

15

Vtque pater nato parcit delicta fatenti,

      Cordeque contrito penituisse sat est.

Corripit ergo Deus plagasque infligit amicis,

      Mortalis vitae ne breve tempus ament.