30. ad amicum, quo pacto valitudinem conservet

Qui superare cupis cumeae saecula vatis

      Parcarumque omnes evacuare colos,

Inmites nunquam arrodant tua pectora curae;

      Sit modicus somnus, sit tibi rara Venus.

5

Nil nimium cupias; epulis sit mensa modestis;

      Non externa tuam temperet uva sitim,

Sed modica et mista et nostris in montibus orta.

      Non caro, sed faciles praebeat herba dapes.

Ad plenum nunquam ventrem saturabis hiantem:

10

      Ponatur stomaco sarcina parva tuo.

Ocia vitabis nimis enervantia corpus;

      Et nimius ledit corpora fessa labor.

Sis letus, pestem fugias, serusque redibis;

      Ne ve gulam irrites: sit coquus ipsa fames.

15

Effugiant auram sudore madentia membra:

      Nanque cohit laesus frigore saepe cruor.

Haec faciens, vinces longevi Nestoris annos;

      Vix solvet corpus longa senecta tuum.