33. quod paupertas est bonum,
divitiae autem magis reiciendae

Paupertas, mihi crede, bonum est; qui possidet aurum

      Nunquam tranquilla mente quietus erit.

Quos hostes habet ille domi, quot in arce tyrannos,

      Ingentes Crassi qui cumulavit opes!

5

Sobria paupertas sine curis, libera, parvis

      Aedibus haud ullis invidiosa manet.

Securam solis vitam traducit in agris

      Castaque decoctum prandia praebet olus;

Pomaque delitiae et pendentes vitibus uvae

10

      Et siquid pinguis dat sibi multra seri.

Felix paupertas! Tibi cedat purpura regum,

      Ipsa tuis caedant atria magna casis.

Tu modicis contenta cibis, at dives avarus

      Plura sitit: credas cuncta deesse sibi!

15

Alterius mercis quid si non institor esses,

      Sed tibi congereres, quanta vorago fores!

Non tua sunt. Dominus tribuit tibi quinque talenta:

      Cum Domino ratio est haec subeunda tuo.